Búsáhaldabankinn

11.2.2009 | 21:01

Halló heimur!

Eitthvað virðist hrikta í stoðum Sjálfstæðisbankans, ææ, afsakið...., Seðlabankans meina ég. Hvudddnin á maður annars að átta sig á hvur er hvað og hvur er hvers og hvur er hvað? Þetta er náttúrulega engin leið. Við horfum uppá forsætisráðherra sjálfstæðisbankans, afsakið aftur, sjálfstæðisFLOKKSINS, meinti ég auðvitað, hætta loksins, líka sem formaður Seðlaflokksins, æ, Sjálfstæðisflokksins. Alltof seint reyndar að margra mati, meira að segja líka sjálfstæðismanna, að minnsta kosti sumra. Hvurt skyldi þá leiðin liggja?, jú, í Sjálfstæðis.., nei ég meina SEÐLAbankann. Þar færi hann skipun til fimm ára skv. lögum sem hafa verið í gildi til þessa dags. Ég þekki reyndar ekki viðurlög þeirra, þe. þá refsingu sem þjóðinni skal gert að sæta, vilji hún losna undan oki Sjá.., æ, SEÐLAbankastjórans. Þetta á reyndar ekkert sérstaklega við um þennan Davíð, þið munið kannski eftir honum?, heldur seðlabankastjóra (tókstu, lesandi góður, eftir því að ég ruglaðist ekki núna?) almennt. Eitthvað virðast sumir þeirra kannast betur við vitjunartíma sinn (áminntir af yfirmanni sínum) en aðrir, allavega eru 2/3 þeirra búnir að átta sig, 1/3 er hættur, 1/3 hættir bráðum, 1/3 hættir ALDREI (ef marka má bréfaskriftir hans og yfirmannsins).

Ég hef aðeins verið að velta fyrir mér hvað minn frómi forstjóri myndi segja við mig ef hann segði mér einn daginn að okkar samstarfi væri lokið og ég myndi svara: NE-HEI!!, ég fer ekki RASSGAT!! (og hafðu ÞAÐ!!!).

Miklu meira síðar...

Flokkur: Bloggar | Facebook