Merkisdagur?

Halló heimur!

Í dag er merkisdagur!

Þennan dag fyrir einhverjum bunka af árum var blessaður karlinn hann Adólf Hitler gerður að kanslara Þýskalands.  Það verður, að mínu viti, að teljast Þýskalands stærsta óhapp síðustu aldar.  Þvílíkur erkibrjálæðingur sem hann var. 

Ég var á ferðinni í dag með útvarpið á í bílnum, og var minntur þrisvar á þetta atriði mannskynssögunnar þessa klukkutíma sem ég sat í bílnum.  Það varð til þess að ég velti fyrir mér hvort væri merkilegra í sögunni, það góða, eða það vonda.  Í dag er líka dagurinn sem Gandhi, hinn mikli hugsuður, var veginn.  Mér fannst það einhvernveginn ekki fara eins hátt og þetta með Hitler.  Reyndar sá ég ekki neinar myndir af Hitler í sjónvarpsfréttum, en þar var Ghandi hinsvegar.  Maður sá barnabarn hans bugta sig og beygja, væntanlega í virðingarskyni, fyrir framan öskuker sem síðan var tæmt í hafið undan ströndum Indlands.  Það mun siður hindúa að gera það við ösku þeirra látnu, annars var ösku Ghandis skipt í nokkrar krukkur sem var dreift um Indland, merkilegt miðað við siðinn með hafið.  

Ég get ekki gert að því að hugsa til þeirra milljóna manna sem létu lífið í útrímingarbúðun nasista í seinna stríði, og náttúrulega líka þeirra sem tókst einhvernveginn að lifa þetta helvíti á jörðu af.  Mér finnst það eiginlega með ólíkindum að það skuli hafa átt sér stað, að lifa þvílíkt af.  Kannski hefur það verið óendanlega sterkur lífsvilji og í raun uppreisn gegn kvalaranum, sko ég lifði, þú féllst fyrir eigin hendi.  Eitt er víst að við sem byggjum heimsþorpið megum aldrei gleyma þessum atburðum og verðum að standa saman svo þetta endurtaki sig ekki.

 Miklu meira síðar...